Rize: Χάσιμο χρόνου!

(Η τουρκική "πρωτεύουσα του τσαγιού" δεν ενδείκνυται κατά την περίοδο της νηστείας, εκτός αν είσαι από αυτούς που την ακολουθούν)

Από την Τραπεζούντα, όπου βρίσκεις τηγανητές σαρδέλες -τοπική σπεσιαλιτέ- ότι ώρα θέλεις και ας είναι και Ραμαζάνι, στο Rize (Ελλ:Ριζαίον / Αρμ:Ռիզե). Τις δύο πόλεις χωρίζει μια διαδρομή 90 λεπτών, οπότε υποθέτεις πως τα πράγματα είναι πάνω-κάτω ίδια. Χα! Αν πιείς νερό δημοσίως σε κοιτάνε λες και κυκλοφορείς γυμνός. Προσπαθούν να μην το δείξουν αλλά δεν κρύβεται. Και είναι και αναμενόμενο. Πως να  συνηθίσουν στην ιδέα του διαφορετικού με τους 5 τουρίστες που περνάνε κάθε χρόνο? (Και οι οποίοι φεύγουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα). Η πόλη δεν έχει τίποτα απολύτως. Τίποτα! Μια τσαγιέρα έχει σε μια μικρή πλατεία, λόγω της ιστορίας του τσαγιού στην περιοχή. Στα 60 χιλιόμετρα περίπου το Ayder, στα όρη Kaçkar, που πραγματικά αξίζει τον κόπο. Μην χάνετε το χρόνο σας στο συντηρητικό και βαρετό Rize, ειδικά αν είναι περίοδος νηστείας: Θα λιμοκτονήσετε! Επισκεφτείτε κατευθείαν το Ayder με τις τοξωτές του γέφυρες, τους καταρράκτες και τις γέφυρες. Εκεί μετά βίας νηστεύει ο ιμάμης και το τοπίο ανταμοίβει τον επισκέπτη...