Φτάσαμε λοιπόν και στο μεγάλο κεφάλαιο της συμπεριφοράς. Την πρώτη φορά που αποφάσισε να έρθει η αδερφή μου, με ρώτησε τι ρούχα να φέρει. Η ίδια αναφερόταν στον καιρό: ήταν Ιούλιος οπότε δεν ήθελε να φέρει τίποτα έστω και ελάχιστα ζεστό. Το πρόβλημα όμως δεν είναι η ζέστη. Για κάποιο λόγο έχουμε την εντύπωση ότι όπου και να πάμε το dress code είναι αυτό της Μυκόνου. Στην Τουρκία λοιπόν αυτό δεν ισχύει. Μην στραβομουτσουνιάζετε, δεν σας ζήτησε κανείς να καλύψετε το κεφάλι σας. Απλά θεωρώ συνετό να μην ντύνεστε προκλητικά, όχι γιατί θα σας τύχει απαραίτητα κάτι, αλλά γιατί τα σχόλια και τα βλέμματα διαφόρων περίεργων είναι αρκετά ενοχλητικά από μόνα τους. Θα δείτε και τουρκάλες ντυμένες προκλητικά, αλλά λάβετε υπόψιν το ενδεχόμενο να έχουν μαζί το φίλο τους , το γεγονός πως μιλάνε τη γλώσσα καθώς και το ότι ξέρουν την περιοχή, το μαγαζί, τους κινδύνους. Για να είμαστε πιο ξεκάθαροι, κανείς δεν λέει "Φόρεσε παντελόνι/μακριά φούστα και ζακέτα" όταν έξω έχει 40 βαθμούς. Η βερμούδα είναι μια χαρά, το σορτσάκι συζητιέται. Το t-shirt είναι μια χαρά, το strapless συζιτιέται πάρα πολύ. Επίσης στα τζαμιά δεν μπαίνετε χωρίς να έχετε καλύψει τα χέρια και τα πόδια σας, σε κάποιες περιπτώσεις και τα μαλλιά. Δεν σας αναγκάζει κανείς να πάτε οπότε μην γκρινιάζετε. Να έχετε πάντα στο μυαλό σας ότι η Τουρκία είναι ενδεχομένως η πιο προοδευτική μουσουλμανική χώρα πράγμα το οποίο μεταφράζεται σε γενικά χαλαρή αντιμετώπιση των γυναικών (όχι σε ιδιαίτερα συντηρητικές γειτονιές) , χωρίς αυτό να σημαίνει πως μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε και να περιμένετε παντελή έλλειψη αντιδράσεων. Το γεγονός ότι είστε ξένοι βέβαια μετράει αρκετά και πολλοί θα παραβλέψουν γενικά "καταδικαστέες" συμπεριφορές. Μην το εκμεταλλεύεστε, δεν είναι όλοι εξίσου χαλαροί και ανοιχτόμυαλοι.
Εξίσου σημαντικό είναι να μην αντιμετωπίζετε τους πάντες σαν να είναι κολλητοί σας από το λύκειο. Πολλοί θα σας πιάσουν την κουβέντα μόνο για να σας αποσπάσουν την προσοχή όσο αλλάζουν το προϊόν που αγοράσατε με άλλο πιο φτηνό/ελλατωματικό.
Για χιλιοστή φορά μακριά από ταξί. Τα λεωφορεία, το τραμ και οι γραμμές του μετρό θα σας πάνε παντού στην ευρωπαϊκή πλευρά. Για την ασιατική μπείτε σε ένα από τα καραβάκια, κοστίζει ελάχιστα και διαρκεί 20 λεπτά.
Τέλος, ο χρυσός κανόνας που θα πρέπει να εφαρμόζουμε σε κάθε ταξίδι στο εξωτερικό, αν όχι από ανάγκη τουλάχιστον από ευγένεια: Μάθετε τις βασικές λέξεις και φράσεις. Ναι, πολλοί μιλάνε αγγλικά (όχι όλοι) ή ακόμη και ελληνικά. Είναι, όμως, τόσος κόπος να μάθετε να λέτε ναι, όχι, ευχαριστώ; Το αλφάβητο είναι επίσης σημαντικό γιατί είναι μεν τουρκικό αλλά έχει κάποιες διαφορές στην προφορά καθώς και μερικά παραπάνω γράμματα. Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορείτε να προφέρετε το όνομα της περιοχής στην οποία θέλετε να πάτε . Μέσα στο καλοκαίρι σκοπεύω να ανεβάσω και ένα οδηγό με τα βασικά αλλά θέλει δουλειά.
Αυτά για την ώρα. Επαναλαμβάνω πως τα προβλήματα όταν ταξιδεύουμε δεν είναι απαραίτητα, οπότε λίγη σύνεση, καλή διάθεση και προετοιμασία θα πρέπει να είναι στη βαλίτσα σας πολύ πριν αγοράσετε εισιτήρια.
No comments:
Post a Comment