Η πρωτεύουσα του μπακλαβά, του φιστικιού Αιγίνης (φιστίκι Αντέπ στα τουρκικά) και των yemeni είναι αναπάντεχα ευχάριστη. Ιδανική για διήμερο, γεμάτη μικρά μουσεία και παραδοσιακές αγορές, η πόλη του Αντέπ προσφέρεται για βόλτες, μάσες, χαλάρωση και όλα σε πολύ καλές τιμές. Το αεροδρόμιό της αποτελεί ένα παραπάνω λόγο να την επισκεφτεί κανείς από την Κωνσταντινούπολη καθώς οι πτήσεις εσωτερικού ακόμη και της τελευταίας στιγμής κοστίζουν ελάχιστα.
Πρώτη στάση το κάστρο, όπου στεγάζεται το μουσείο του Α' Παγκοσμίου. Το μουσείο δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά σε ποιον δεν αρέσουν τα κάστρα
και η πανοραμική θέα? Βγαίνοντας από το μουσείο συναντά κανείς μαγαζιά όπου μπορεί να αγοράσει παραδοσιακά χειροποίητα μικροαντικείμενα.
και η πανοραμική θέα? Βγαίνοντας από το μουσείο συναντά κανείς μαγαζιά όπου μπορεί να αγοράσει παραδοσιακά χειροποίητα μικροαντικείμενα.
(αν αναρωτίεστε τι κάνει ο κύριος της φωτογραφίας θα σας γελάσω. Προσωπικό συμπέρασμα είναι ότι καίει το κεφάλι του έρμου του εριφίου ως μέρος της θυσίας κατά το Kurban bayramı αλλά παίζει και να έχω φαντασία που καλπάζει ή που δεν αρκεί για να συμπεράνεις τι παίζει)
Λίγο πιο κάτω το παζάρι των μπακιρτζήδων, όπου μπορεί κανείς να βρει μπαχαρικά, μπακίρια, ασημικά, πασμίνες από ντόπια υφάσματα
και άλλα ψιλοάχρηστα αλλά πάντα ευπρόσδεκτα δώρα (η σκέψη μετράει). Μετά από μια μικρή στάση για τσάι/καφέ, γραμμή για το αρχαιολογικό μουσείο. Με αρκετά αξιόλογη συλλογή και προσεγμένες εγκαταστάσεις,
δεν αποτελεί τη συνήθη αγγαρεία. Η είσοδος είναι 3 λίρες οπότε δεν χάνετε απολύτως τίποτα να μπείτε. Ακολουθεί μια σειρά μουσείων και
παζαριών αλλά η αιώνια ατυχία του ανθρώπου που ταξιδεύει μόνο στις γιορτές επιβάλει να είναι κλειστά. Αν πάτε κάποια άλλη στιγμή
και τα βρείτε ανοιχτά να μου πείτε και εμένα τις εντυπώσεις σας :(
Τέλος, η πόλη είναι σχεδόν επίπεδη οπότε το περπάτημα επιβάλεται (όχι από το σταθμό του λεωφορείου, βρίσκεται πιο κοντά στην
Άγκυρα παρά στο Αντέπ). Σουλατσάραμε μέχρι να βρούμε αυτό που μας έφερε στην πόλη: φαγητό και γλυκό.
δεν αποτελεί τη συνήθη αγγαρεία. Η είσοδος είναι 3 λίρες οπότε δεν χάνετε απολύτως τίποτα να μπείτε. Ακολουθεί μια σειρά μουσείων και
παζαριών αλλά η αιώνια ατυχία του ανθρώπου που ταξιδεύει μόνο στις γιορτές επιβάλει να είναι κλειστά. Αν πάτε κάποια άλλη στιγμή
και τα βρείτε ανοιχτά να μου πείτε και εμένα τις εντυπώσεις σας :(
Τέλος, η πόλη είναι σχεδόν επίπεδη οπότε το περπάτημα επιβάλεται (όχι από το σταθμό του λεωφορείου, βρίσκεται πιο κοντά στην
Άγκυρα παρά στο Αντέπ). Σουλατσάραμε μέχρι να βρούμε αυτό που μας έφερε στην πόλη: φαγητό και γλυκό.
Και το άξιζε.
No comments:
Post a Comment